Дзікі боль прабіраецца ў грудзі,
Патухае ласкавае сонца.
Нас з табою, нажаль, ужо не будзе,
Нават зоркі гараць не бясконца.
Не заўсёды падманвацца сэрцу,
Не заўсёды мне дыхаць надзеяй.
Бо хлуснёю тваёй не сагрэцца,
А сябе я згубіць не пасмею.
Я забуду і вусны, і вочы,
І тваю прыгажуню-ўсмешку.
Вельмі многа насустрач я крочыў,
Не знайшоўшы ту самую сцежку.
13 views
4298
1587
2 months ago 00:35:35 4
An Undeniably Canon Five Nights at Freddy’s Timeline (Part 3)