Dylan Thomas “Do Not Go Gentle Into That Good Night“

Dylan thomas tarafından 1947 yılında villanelle adı verilen aslen fransız edebiyatına ait, üçlüklerle oluşturulan bir nazım biçimiyle yazılmıştır. Thomas şiiri ölmek üzere olan babası için yazmıştı. Şiiri yazdığı yıllarda çocukluğundan beri devam edegelen akıl hastalığı vardı ve fakirlik çekiyordu. Ayrıca alkol sorunu ve evliliğinde iyi gitmeyen şeyler vardı. Şiir babasının ve kendisinin yaşam mücadelesini birkaç insan tipi üzerinden anlatmaktadır. Babası 1952 yılında, şiir yazıldıktan beş sene sonra vefat etmiştir. Trajik olarak kendisi ise bundan bir yıl sonra 1953’de ölmüştür. Şiir birçok film ve sanatsal yapıtta kullanılmış, geniş çapta etki uyandırmıştır. Yapıt ölümün kaçınılmazlığını, insan varoluşunun temelindeki faniliği, insanın ölümle nasıl yüzleşmesi gerektiğini ve tüm bunların yanında yaşamı ve nasıl yaşanması gerektiğini anlatmaktadır. “Gitme o güzel geceye, usulca İhtiyarlık yanmalı ve çıldırmalı gün sonlandığında Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında Bilge adamlar bilseler de karanlığın hak olduğunu sonlarında Yıldırım çarptıracak kelamları olduğu içindir onlar Gitmezler o güzel geceye, usulca Haykırırlar son dalgadaki iyi insanlar Düşleyerek kırılgan amellerinin olağanüstü dansını yeşil bir koyda Ve onlar da, onlar da öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölümünün karşısında Güneşin uçuşunu nağmeleriyle yakalayan coşkulu insanlar Öğrenirler geç de olsa yas tuttuklarını onun yolunda Gitmezler o güzel geceye, usulca Kör gözlerin akan yıldızlar gibi alevlenip şenlenebileceğini Kör bir görüşle gören ölümün dibindeki adamlar da öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölümünün karşısında Ve sen, baba, hüzünlü dorukta, orada Yalvarırım, lanetle ve kutsa beni şimdi ihtiraslı gözyaşlarınla Ama gitme o güzel geceye, usulca Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında.“ Kaynak: Celestial blues, Ekşisözlük | Video: RedFrost Motivation Müzik: Hans Zimmer, Interstellar | 2014