Հովհաննես Շիրազ «Երազ տեսա» Կարդում է՝ Նունե Ավետիսյանը

Երազիս մեջ դուռը զարկին - Ո՞վ է ասի ներսից ես, Դրսից ինչ որ պառավ մի կին Ասաց «Մատաղ լինեմ քեզ»... Մի կտոր հաց ողորմացիր, Աղքատ կին եմ, որբ, անտեր, Ու ես իսկույն դուռը բացի՝ Հրաշք... մեռած մայրիկս էր: Սարսափեցի, բայց գիրկն ընկա, Մայրս ասաց, «ես եմ, ես, Քեզ փորձելու համար եկա, Հո չի՜ փոխել կյանքը քեզ: Մուրացկանի տեսքով եկա, Որ աշխարհն էլ իմանա՝ Տե՜ղն է խիղճդ, խիղճդ որդի