- श्रीमद्भागवतकथा - सुरेशाचार्यः

Вчера на лекции Сурешачарья поделился другим смыслом известной шлоки. У них в Мадхва-сампрадае слово “вивашах“ означает совсем другое. Приставку “ви“ можно интерпретировать либо как отсутствие усилий, либо как “вишеша“, особенные усилия. Практика телом приводит к практике речи, а она в свою очередь - к практике с помощью ума. И когда человек повторяет Харинам и в уме и в сердце у него находится Господь, то такое повторение “вивашах“ и приводит к освобождению. Текст Бхагаватам: Лекция на санскрите (в конце Шрила Бхакти Вигьяна Госвами Махарадж суммирует на русском): कलिमागतमाज्ञाय क्षेत्रेऽस्मिन् वैष्णवे वयम् । आसीना दीर्घसत्रेण कथायां सक्षणा हरेः ॥ २१ ॥ त्वं नः संदर्शितो धात्रा दुस्तरं निस्तितीर्षताम् । कलिं सत्त्वहरं पुंसां कर्णधार इवार्णवम् ॥ २२ ॥ ब्रूहि योगेश्वरे कृष्णे ब्रह्मण्ये धर्मवर्मणि । स्वां काष्ठामधुनोपेते धर्मः कं शरणं गतः ॥ २३ ॥ इति श्रीमद्‌भागवते महापुराणे पारमहंस्यां संहितायां प्रथमस्कन्धे नैमिषीयोपाखाने प्रथमोऽध्यायः ॥ १ ॥ _____ व्यास उवाच । इति संप्रश्नसंहृष्टो विप्राणां रौमहर्षणिः । प्रतिपूज्य वचस्तेषां प्रवक्तुं उपचक्रमे ॥ १ ॥ सूत उवाच । (वसंततिलका) यं प्रव्रजन्तमनुपेतमपेतकृत्यं द्वैपायनो विरहकातर आजुहाव । पुत्रेति तन्मयतया तरवोऽभिनेदुः तं सर्वभूतहृदयं मुनिमानतोऽस्मि ॥ २ ॥