Вчера на лекции Сурешачарья поделился другим смыслом известной шлоки.
У них в Мадхва-сампрадае слово “вивашах“ означает совсем другое.
Приставку “ви“ можно интерпретировать либо как отсутствие усилий, либо как “вишеша“, особенные усилия.
Практика телом приводит к практике речи, а она в свою очередь - к практике с помощью ума. И когда человек повторяет Харинам и в уме и в сердце у него находится Господь, то такое повторение “вивашах“ и приводит к освобождению.
Текст Бхагаватам:
Лекция на санскрите (в конце Шрила Бхакти Вигьяна Госвами Махарадж суммирует на русском):
कलिमागतमाज्ञाय क्षेत्रेऽस्मिन् वैष्णवे वयम् ।
आसीना दीर्घसत्रेण कथायां सक्षणा हरेः ॥ २१ ॥
त्वं नः संदर्शितो धात्रा दुस्तरं निस्तितीर्षताम् ।
कलिं सत्त्वहरं पुंसां कर्णधार इवार्णवम् ॥ २२ ॥
ब्रूहि योगेश्वरे कृष्णे ब्रह्मण्ये धर्मवर्मणि ।
स्वां काष्ठामधुनोपेते धर्मः कं शरणं गतः ॥ २३ ॥
इति श्रीमद्भागवते महापुराणे पारमहंस्यां संहितायां
प्रथमस्कन्धे नैमिषीयोपाखाने प्रथमोऽध्यायः ॥ १ ॥
_____
व्यास उवाच ।
इति संप्रश्नसंहृष्टो विप्राणां रौमहर्षणिः ।
प्रतिपूज्य वचस्तेषां प्रवक्तुं उपचक्रमे ॥ १ ॥
सूत उवाच ।
(वसंततिलका)
यं प्रव्रजन्तमनुपेतमपेतकृत्यं
द्वैपायनो विरहकातर आजुहाव ।
पुत्रेति तन्मयतया तरवोऽभिनेदुः
तं सर्वभूतहृदयं मुनिमानतोऽस्मि ॥ २ ॥