Kubilay Karça - Kumpas

Kubilay Karça - Kumpas; Yaslarım sırtımı taşlara Korkmam ben çatık o kaşlardan Gücüm yok dayanmam hasmıma Çekilir çile dert hep başa geliyo Ben iyi biriyim Çevrem kötü Gecelerde yaşar Gündüz ölürüm Edebim yolunda bak bir doğru var E kastı neydi bana Astı kesti dayın hasmım oldu Bıçak paslı battı bana Öldü dediler bıraktılar Artık yetti bana Git mantık ara Düş kumpasa iyi bak Gözyaşı gör Biri tutsa elinden karanlıkta Sen bak aralıktan kıydırma canına Bünyeme bu kadar yıkıntı haram Ne farkeder zaten bitmişim Geceler çöker bize her akşam Uzaktan bakarım bakarım doyamam Kaçıncı kıskaç bu kaçıncı dönemeç Bir yol bulup öteye gidemem asla Paslanır vücudu etten olanın İnsanla kaçıyo kitleyin alın Kaslarım tutmuyo Sebebi ne asıl Yalanlar üstüme yıkılır kalır Bir anda karanlık oldu Güneş o geceyi yalana doyurdu Duyan bilen soran oldu Yerine başkasını koydu Sokaklardayım alimim Faili meçhul bi cinayet işlenmiş Kapıda durur polis durur Bizi arar yanına yaklaşmam Cavlağı çekersem Bir akşamda öyle Bir as