БЕКЕТ АТА ТУРАЛЫ АҢЫЗ - ЖІГЕР БЕКТҰРҒАНОВ

Әулие Бекеттің қабірі жан-жағы құз-шатқал, жетуі қиын-қыстау бір шыңның басында көрінеді. Қазіргі күнде вертолет болмаса бару мүмкіндігі қиын деседі. Мен де бара алмадым. Ғафу Қайырбеков Туғанда қауіп-қатер, күн зымыстан, Немесе кездескенде қиын дұшпан. Кезінде ер басына бұлт айналған, Бекетке ел тірісінде-ақ сыйынысқан. Кісі екен сәлемінің өзі рахат, Кететін кездескенде шерің тарқап. Көзінде көкшіл жалын жанады екен, Қапыда қалса біреу атын атап. Сондықтан оның атын көп айтпаған, Күні жоқ қасиетін молайтпаған. Алдында жатады екен жолбарысы, Ит-құсты маңайына жолатпаған. Жалғыз-ақ бір құрдасы тиіп-қашып, Онымен ойнайды екен иықтасып. Ел айтқан әруағына сеніңкіремей, Әр жерде көлденеңдеп жүріпті асып. Ер Бекет оныменен сөзге ерінген, Кезі жоқ бір қалыптан өзгерілген. Өзгеге өзі түгіл, сәукеледей, Шалынған көлеңкесі көз көрімнен. ...Бір күні сол құрдасы жолға шыққан, Ауғанда атан түйе арбасынан. Қатыны баласымен қоса қабат, Құлдилап құлап кеткен жар басынан. Сорғалап төмен құзға бара жатып, Қалыпты «Иә