слухай ды трэніруйся тут:
Ўсё у свеце калісьці скончыцца –
тут нічога няма ўнікальнага –
скончыцца наша казка прыгожая,
разаб’ецца мара крыштальная.
Ах, якія ж былі намеры,
я у словы твае паверыў.
Толькі зараз у адзіноце
нібы горыч п’ю.
Як у рацэ, у вачах бяздонных,
як у рацэ я у іх тану.
У руцэ я цяпло трымаю,
я яго ад былога маю.
Я каханне яшчэ сустрэну
з боскай міласцю, боскаю ласкаю.
А ці будзе такое ж пяшчотнае?
А ці стане такой жа казкаю?
Мне каханне зноў шчасце верн