District Unknown - 64 Official Music Video

After a long two years following the release of debut album [Anatomy of a 24 Hour Lifetime], District Unknown is proud to present our follow-up single “64,“ a dirge written to commemorate the 64 individuals who died on the April 13th, 2016 suicide attack in Kabul, Afghanistan. Rest in peace. Please see the music video for your viewing pleasure. Here are the lyrics to the song: The filth emerging from earthen crevices beneath your feet Has ensnared your bones in ice Your breaths are dried tears of time You were patient and meek; you still are You press on for the hope of spring But why is your destiny dark? Why were you shaken beyond the depths of the sun? Why were you fearful beyond the depth of the spring? In the depths of pain and sorrow And in the depths of mourning You fell Why is your destiny so dark? Your reflection in the iron Was forged in the fires of hope You saw it But why is your destiny so dark? Why were you shaken beyond the depth of the sun? Why were you fearful beyond the depth of the spring? How could you laugh beyond the depth of the spring? Why were your cries beyond an earthly fear? _____________________________________________________________ بعد از دو سال انتظارِ طولانی‌ از زمان نشر آلبوم اولِ ما (آناتومی یک زندگی‌ِ ۲۴ ساعته)، دستریکت انّون مفتخر است که بدینوسیله تک‌آهنگِ جدیدِ خود را با عنوانِ “۶۴“ به نشر برساند. این آهنگ، در سوگ ۶۴ انسانی است که در حمله انتحاریِ کابل به تاریخِ ۳۱ حمل ۱۳۹۵ جانهایشان را از دست دادند. روحشان شاد ...شعر آهنگ کثافتِ برآمده از شکافِ زمینِ زیرِ پایِ تو استخوان‌هایت را در یخ اسیر کرده نفسِ تو، اشکِ خشک‌شدهٔ زمان است تو فروتن و بردبار بودی، هستی‌ بر امیدِ بهار قدم میزنی اما سرنوشتِ تو چرا تاریک است؟ تو چرا فراتر از عمقِ خورشید لرزیدی؟ تو چرا فراتر از عمقِ بهار ترسیدی؟ تو در اعماقِ غم و اندوه، در اعماقِ سوگ سقوط کردی سرنوشتِ تو چرا تاریک است؟ تو تصویرِ خود را در آهنِ پخته‌شده در آتشِ امید دیدی اما سرنوشتِ تو چرا تاریک است؟ تو چرا فراتر از عمقِ خورشید لرزیدی؟ تو چرا فراتر از عمقِ بهار ترسیدی؟ تو چرا فراتر از ترسِ بهار خندیدی؟ تو چرا فراتر از ترسِ زمین گریستی؟