Angie BY Buben Naruszewicz Baisan - davaj zhubimsia

Давай згубімся (Анжэла Багачэнка, пераклад Алесь Плотка) Пакуль пах петрыкору побач з маім домам расчыняецца, Пакуль непрытомны Пятроўскі раён палівае «град», Пакуль мы адно адным атуляемся Звяртаюся да цябе (уголас): «Давай жа згубімся! Давай згубімся!», – Хваравіта, адчайна прашу цябе. Памятаеш, вось наш будынак з крыві і попелу, Памятаеш, вось шафка дубовая, трампяля ў ёй, піаніна Акорд, Памятаеш, я ў шафцы хавала малы тэрыкон? Ты не чуеш і кажаш: «Не магу рухацца, пад завалам будынку мая душа. Давай згубімся! Давай жа згубімся!», Толькі цяпер разумею – час пакідаць месцы ўсходу. Што ж, пакуль канец свету дзеецца, Што ж, калі не застаецца болей выбару, рэчаў і часу, Што ж, дагарае лямпа ў пакоі, ў валізе маё сэрца свеціцца Ды кімсьці створана выспа, якую клічуць: «Давай згубімся». «Давай згубімся»,– кажу табе. І мы спяшаемся разам знікнуць. Бо, можа, там мы страцім памяць, Бо, можа, там мы закахаемся на астачу, Бо, можа, там мы ўлюбімся, заззяем, прытулімся. Давай згубімся? Давай згубімся! Давай зг