Վահան Տերյան - Գարնան

Քնքշաբույր ծաղկանց հրեղեն խաղով (Игривою улыбкой благоухающих, пылающих цветов) Ժպտում են նորից անտառ ու ձորակ,(Вновь улыбнулись, лес мне и ущелье!) Եվ հեղեղները խոսուն-սառնորակ (Потоки говорливые с вершинных ледников) Ողջունում են ինձ զվարթ ծիծաղով։(Приветствуют меня неумолкающим весельем) Զուգել ես նոր