Կյանքը…

Կյանքը Ու քայլում է կյանքս այստեղ Իմ խենթ, խելառ ապագայով... Ամեն քայլիս հյուսում դավեր... Իմաստության ճանապարհով... Վիժում այստեղ զարմանքներս Կյանքը ատող որբի նման... Տրված կյանքը լուռ մաղելով՝ պատմությունս թողնում միայն... Քայլում եմ ես հպարտ...հստակ... Ուղիղ այնքան, որ չեմ գժվում, Չեմ խոնարհվում կյանքի առաջ, Այլ ինձ ուղիղ կյանք եմ տանում... Չեմ զարմանում կյանքիս համար, Զարմանում եմ կյանքիս մտքից... Ինձ խենթացնող ցավի համար Զարմանքներս քիչ են մի քիչ... Ու դու նորից գալու ես, սե՛ր, Քո բթացնող կաղապարով, Գնալու ես ինձնից նորից Չզարմացնող ճանապարհով... Գալու ես դու՝ մահվան կսկիծ, Կորուստի ցավ չհանձնվող, Ծնողներին թաղող ձեռքեր... Հավերժության գաղափարով... Գալու ես դու՝ անճարություն... Ամենացավ իմ առաջին... Որից դուրս գալ չես հավատում, Բայց անցնում ես...նորի՜ց...կրկի՜ն... Գալու ես դու՝ իմաստություն... Ճիշտ փնտրելու ստի համար... Անիմաստ է կյանքը դառնում Իմաստ փնտրող մտքի համար... Գալու ես դու՝ Արդարություն... Միշտ կույր կնոջ փոքրիկ արձան... Քեզ հետ ոչ ոք չի ձանձրանում... Երազում են շատերն անգամ: Ու քայլում է կյանքս այստեղ, Իմ խենթ, խելառ ապագայով... Ամեն քայլիս հյուսում դավեր... Իմաստության ճանապարհով... Էդ 20/03/2024 @հեղինակային իրավոնք