Աշուղ Ջիվանի - Ես մի ծառ եմ ծիրանի 1870թ

@ARMENIA777 ԵՍ ՄԻ ԾԱՌ ԵՄ ԾԻՐԱՆԻ Ես մի ծառ եմ ծիրանի, Հին արմատ եմ անվանի, Պտուղներս քաղցրահամ, Բոլոր մարդկանց պիտանի: Հին ծառ եմ արևելյան, Չունիմ որոշ այգեպան, Տունկերս ամեն երկիր Ընկած են բաժան-բաժան: Ապրում եմ խեղճ, միայնակ, Որոշ ծառի շքի տակ, Հյութս որդունքն է ծծում Իմ տունկերուս փոխանակ: Տունկերս ուր էլ որ գնան, Թեպետ նույնը կմնան, Բայց օտար հողի վրա Չեն աճիլ, կչորանան: Արևելքում ինձ տնկեց, Երբ որ տերը ստեղծեց. Ասավ` աճե, բազմացիր, Մի այգի էլ ինձ տվեց: ՈՒղարկեց մի այգեպան` Հարավից հսկա իշխան, Այն հսկայի անունով Կոչվեցա ծառ հայկական: Չորս հազար տարվա ծառ եմ, Մարմինս պինդ, կայտառ եմ. Թեև ուժս պակաս է, Բայց անունով պայծառ եմ: