Республика Полина - Як ты

Як ты без мяне там? Як я без цябе тут? Пачуццём чалавека цягне сэрца ў родны кут. Як быццам жартую, а ў сабе мацней крычу: “Я цябе ўратую, толькі як - не ведаю.“ Ластаўка ў небе луналая праўду казала аб тым дзе жывеш ты зараз. Я не спрачалась, у вочы твае закахалась, на неба глядзеўшы часам. Голас трымаю. Гонар - гэта мая прастора, гэта мая краіна, край любы, край адзіны. Лепшае побач чую, крылы свае ратую. Хутка ўсё добра будзе, мірныя, вольныя людзі. Дзе яно, сэрца радзімы? У лесе ці ў хаце, ці паміж муроў цаглінных? Кволаю птушкай у небе, водарам ніў ці коласам чэрствай глебы?