Albano i Romina

Namaluję Twój obraz na niebie, na powietrzu, na wodzie, na mgle... W złocie piasku wyrzeźbię Ciebie, a Ty obok narysujesz mnie. I będziemy się razem tak wspierać, serca swoje oddawać wiernie. Tak niewiele potrzeba człowiekowi, uścisk dłoni i uśmiech serdeczny Kropli rosy świecącej i czystej, po to, aby z radością żyć. I potrzeba to wszystko uwiecznić, pędzlem promieni słonecznych, na zawsze, na trwale, by nie zblakło z upływem dni. Jak cudownie, żeśmy się spotkali, życie smaku nabrało i barw, Bo w przyjaźni wszystko się scala, łza serdeczna, chleb, pieśni i kwiat.