1 ШАРТ ИЛМ, БАР ЗИДДИ АЛ ШЕЙХ АБДУЛЛА ИБН ИБРИН

ШАРТҲОИ ШАҲОДАТИ لا إله إلا الله 1 ШАРТ — ИЛМ, БАР ЗИДДИ ҶАҲЛ Аз ин ҳадис шартҳое аз шартҳои “Ля Иляҳа Илля Аллаҳ”ро гирифтанд, ва ба шумо маълум аст, ки олимони, имоми даъват шартҳои “Ля Иляҳа Илля Аллоҳ“ ро ҷамъ карданд ва онҳоро ба ҳафт шарт оварданд. Ва баъзеи аз онҳо онҳоро бо ин тарз ба тартиб дароварданд: 1)ИЛМ; 2) ЯҚИН; 3) ИХЛОС; 4) СИДҚ; 5) МУҲАББАТ; 6) ИТОЪАТ; 7) ҚАБУЛ. Дар ин тақсимот ҳафт шартҳое аз шартҳои “Ля Иляҳа Илля Аллоҳ“ аст. Якуми аз онҳо - илм, ва далел ба ин сухани Аллоҳ таъала: فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَاۤ إِلَـٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ “Бидон, ки маъбуде [ба ҳақ] ба ҷуз Аллоҳ нест...“ [Сураи Муҳаммад: 19] Яъне бидон ва таҳқиқаш кун. Ва агар ту инро фаҳмиди ва таҳқиқаш карди, пас ту маънои онро мефаҳми. Ва зидияти ин - ин ҷаҳл аст. Ва ба дурусти онеки “Ля Иляҳа Илля Аллоҳ“, мегӯяд ва лекин ҷоҳил аст ба ончие ки вай далолат мекунад, ва ба худ тасаввур намекунад, ки вай рад мекунад маъбуд гирфтани чи ва касеро ба ҷуз Аллоҳ ва иқрор мекунад танҳо Аллоҳро, дар ин сухан ҷое дар қалби вай нест, ва он дар вай ягон асаре намегузорад. Балки, ин ба мисли амали оди мешавад, онеки рад намекунад, ва бисёр дар ибодати ғайр аз Аллоҳ меғалтад (яъне вай метонанд дар ҳар намуди ширк афтад, азбаски маънои ля иляҳа илля аллоҳро на медонад), ва дар ин маломат набинад. Ва лозим аст, ки гуяндаи (Ля Иляҳа Илля Аллоҳ) донад, ки ин сухан ба чи ишора мекунад. Ва далил барои ин аз ҳадис عَنْ ‏ ‏عُثْمَانَ ‏ ‏قَالَ ‏ ‏قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ‏ ‏صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ‏ ‏مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ Ҳар касе, мурад ва ӯ медонист “Ля иляҳа илля Аллоҳро“ дОхили ҷаннат мешавад. Саҳеҳ Муслим 136