Տրնդեզ «Գառնի» պատմամշակութային արգելոց-թանգարան | «Մասունք» Մաս 2 Trndez

Փետրվարի 13-ին, «Գառնի» պատմամշակութային արգելոց-թանգարանում նշվեց ժողովրդական ամենասիրելի տոներից մեկը՝ Տրնդեզը։ «Մասունք»-ն էլ ավանդական երգ ու պարով, խաղ ու ծեսով ավանդական շունչ հաղորդեց տոնին։🌻🧡 Տրնդեզի խարույկը վառվեց «Գառնի» պատմամշակութային արգելոց-թանգարանի տարածքում՝ հատուկ առաձնացված վայրում։ թ🔥🌾🌿 ✔️Support me on Patreon: ✔️Subscribe YouTube: ✔️My Blog: ✔️Facebook: ✔️Instagram: ✔️Donate: Մասունքին հետևեք ֆեյսբուքում՝ Մասունքի կայք՝ Masunq Instagram - Ռուդիկ Հարոյանի էջ՝ Ռուդիկ-Հարոյան-329830037126629/?ref=br_rs «Տրնդեզ» տոնի մասին Հայ Առաքելական Եկեղեցին փետրվարի 14-ին նշում է ժողովրդի ամենասիրված տոներից մեկը` Տրնդեզը կամ Տեառնընդառաջը (Հիսուսի՝ տաճարին ընծայման տոն): Հենց այդ օրն են ծնողները բերել նորածին Հիսուս Քրիստոսին Երուսաղեմի տաճար: Դա տեղի է ունեցել Սուրբ ծնունդից 40 օր անց: Երուսաղեմի տաճարում Սուրբ Ընտանիքին դիմավորել է Սիմեոն ծերունին: Այս եկեղեցական տոնի արմատները տանում են դեպի նախաքրիստոնեական անցյալ, երբ մեր նախնիները դեռ կրակապաշտ էին: Եվ այն ժամանակ այդ տոնը կոչվում էր «Դրնդեզ», ինչը հայերեն բառացիորեն նշանակում է «խոտի դեզ վառել Տիրի պատվին»: Երբ Հայաստանը 301 թ.-ին ընդունեց քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն, տոնի անվանումը փոխվեց և «Դրնդեզը» դարձավ «Տրնդեզ»` հայերեն «տեր» բառից: Տոնի հիմնական ծեսը կրակ վառելն է: Հնում կարծում էին, որ կրակը ջերմացնում է, դաշտերը բերրի դարձնում ու նպաստում ամուսնական կապերին: Տրնդեզն, ըստ էության, խորհրդանշու‹