Metehan Taştemel - Ukde;
Kışın esaretine mahkum içimdeki bu şehir
Kusurlarımı kapatsın diye düşer her bir kar tanesi
Yağmurlar hiç eksik olmaz
İçime döktüğüm tek bir yaştan koca bir sel doğar
Ansızın seni kaybettim öyle
Hangi sokağımda kalmış bir ukdeydin sen böyle
Yok bulamam ne kadar istesem de
Ooo
Her gece rüyalarımı süsleyen hayalinin peşinden
Koştum durdum gerçek misin bilmeden
Bakmadığın ardında seni rüzgardan umdum
Bir umut esti birden tam buldum derken
Ansızın seni kaybettim öyle
Hangi sokağımda kalmış bir ukdeydin sen böyle
Yok bulamam ne kadar istesem de
Ooo
Yine bir yol yok, çıkışlar karanlık
Sıkıldım, bunaldım kendimden
Karşılıksız bir çaresizlik beni terk etmeyen
Kurtuldum sanırken sensizlikten
Ansızın seni kaybettim öyle
Hangi sokağımda kalmış bir ukdeydin sen böyle
Yok bulamam ne kadar istesem de
Ooo
...
Полный текст по этой ссылке: