Սեյրան Մալխասյան - ԹԵ ՉԵՍ ԵՂԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ

Սեյրան Մալխասյան - ԹԵ ՉԵՍ ԵՂԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ Թե չե՞ս եղել Հայաստանում, Հային, թե չե՞ս հյուրընկալվե՛լ` Ի՞նչ իմանաս քարե դարում Հողն ինչպես է երկիր դառել... Ի՞նչ իմանաս՝ ի՞նչ են Եղեռն, Կոտորածներ ու ավերում, Ի՞նչ են բերում սրերը կեռ, Երկրաշարժներն ի՞նչ են բերում… Թե չե՞ս եղել Հայսատանում՝ Ի՞նչ իմանաս ո՞վ է Մարդը, Քեզ ո՞վ կասի՝ ու՞ր է տանում Պանդխտությա՛ն որոգայթը: Քեզ ո՞վ կասի, թե քրտինքով Քարից ինչպե՞ս գինի՛ քամել, Ի՞նչ է պատմում երկինքը մով, Նոյի զարմերն ու՞ր են հառնե՛լ… Թե չես եղել Հայաստանում, Հայի հոգին ո՞նց կընկալես. Լույս կա այստեղ ամե՛ն քարում Եվ խնդությու՛ն ամենատես: Հայաստանում ջու՛րն էլ այլ է Եվ ուրիշ են հո՛ղն ու քա՛րը, Հենց այստեղ են ծնունդ առել Նոյի որդոց բա՛րն ու բա՛ռը: Ինչ իմանաս` ի՞նչ է Լեզու՛ն, Որի սերմը Նո՛յն է գցել, Մարդն Աստծո՛ հետ ո՞նց է խոսում, Ո՞նց է խոսքը վերքե՛ր բուժել... Թե չես եղել Հայաստանում, Քեզ ծանոթ չէ հոգու՛ երգը, Որից լու՛յս է մարդն ստանում, Սպիացնում սրտի՛ վերքը... Չես իմանա՝ մարդն ինչպես է Ընդդիմանում տառապանքի՛ն, Ո՞նց կարող ես հոգիդ կիզել Ու նվիրվել Տիրոջ փառքին: Քեզ ո՞վ կասի, թե երկնքից Թարթող աստղերն ի՞նչ են ասում, Ի՞նչ հրաշք է երկինքը ջինջ, Երազանքներն ու՞ր են հասնում: Թե չես եղել Հայաստանում, Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է համը, Հայո՛ց հողն է լոկ խոստանում Համեղ խաղո՛ղն ու ծիրա՛նը… Հայաստանի արեւը բարկ Համ ու հոտ է տալիս մրգին՝ Խաղողի մեջ դնում կրա՛կ Ու ծիրանում` բու՛յրը անգին: Այս հին հողում, ամե՛ն քայլի Մի հի՜ն վանքի կհանդիպես, Ուր պատգամ կ&