62 Муҷибу Раҳмони Ансорӣ Гуноҳ ва Ақсоми Гуноҳ

Ва ҳар кас, ки аз васияткунанда зулме ё гуноҳе дарёбад ва дар миёни онҳо салоҳ орад, пас, бар вай ҳеҷ гуноҳе нест.(Ҳукми васият бо ояти маворис мансух аст, ниг. сураи «Нисо» 4:7-14) Ба ростӣ ки Худо Омурзандаи Меҳрубон аст. Сура Бакара аят182