Μεγάλα παιδιά · Sophie lies

_Μια πέτρα σαν σπίτι_ Κιθάρα: Στέφανος Μουρούτσος Πιάνο/πλήκτρα/rhodes/synth bass: Ορέστης Πετράκης Τύμπανα: Χάρης Παρασκευάς Παραγωγή/ ηχογράφηση / μίξη: Παντελής Νικηφόρος Άρτγουορκ: Κατερίνα Παπασηφάκη Στίχοι Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, καταλαβαίνεις και καταλαβαίνω Σπίτι δουλειά, σπίτι δουλειά και κάπου στο ανάμεσο σωπαίνω Και ξαποσταίνω λαχανιασμένος από τη βία της κάθε μέρας Από τα λόγια που όλο θάβω μα τα παίρνει ο αέρας Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, μάθαμε να αντέχουμε στα βίτσια έχουμε φίλους, λίγα λεφτά, έχουμε στέκια και καπρίτσια Είμαστε τίγκα στη βιταμίνη, πίνουμε τρεις καφέδες τη μέρα Μα εγώ εχω λόγια που τα θάβω και τα βρίσκω στον αέρα Είμαστε μεγάλα παιδιά πια από πανεπιστήμια και ωδεία Κάνουμε γιόγκα και μουσική και ψυχοδραματοθεραπεία Μιλάμε αργά, συνειδητά, βρίζουμε λίγο ετσι απλά για τη φάση Μα εγώ κάτι άλλο θέλω να πω κι όλο κάνω πως τοʼχω ξεχάσει Είμαστε μεγάλα παιδιά πια κι οι δικοί μας έτσι μας βλέπουνε τώρα Ανοίγουν διάπλατα οι δρόμοι μα όλα μας σπρώχνουν σε μια κατηφόρα Ίσως να πρέπει να ανοίξω το βήμα, πιο βιαστικά να προχωράω Ίσως να είμαι πιο σοβαρή, μα εγώ ξεχνιέμαι και γελάω Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, γυρνάμε ό,τι ώρα θέλουμε στο σπίτι Σάββατο βράδυ θα βγεις στην πλατεία να ψάξεις να βρεις τι είναι αυτό που σου λείπει Σε πιάνει μια λύπη, σε πιανει γερά και δε σε αφήνει Κάτι έχω χάσει, ρε παιδιά Είμαστε μεγάλα παιδιά πια, μιλάμε για πολιτική, τασεις και μόδα Συρία, Παρίσι, τρομοκρατία, πρόσφυγες στη Βικτώρια μες στο χειμώνα Όλα είναι ρόδα, όλα κυλάνε, αλλάζει ο κόσμος, μαζί του μας παίρνει Κι ό,τι μου πρόσφερε χαρά, τώρα το βλέπω νʼ αρρωσταίνει Γίναμε με