Спеўны сход - С.Манюшка - Кум і кума

Кума нітак напрала, У маток іх звівала. Кум дзівіўся, як гожа Кума ніткі віць можа. Наварыў кум ей піва, Частаваць стаў зычліва І дзівіўся, як гожа Кума піва піць можа. Як з бяседы аднойчы Кум куму веў у ночы, Ен дзівіўся: о, Божа! Кума йсці ўжо не можа. “Свята песні“ 30 красавіка 2017 Мінск