ლელა ნაყეური - გუდანის ჯვარი / Gudanis jvari

,,სადაც ოქროსფერი მზის ქაფია, თორღვაის ცხენი იქ აბია, ჯაჭვი ძაგანისა მიაბნია, ჟამმა გზა -ბილიკებს უცნობს. არც შენ დაბერდი გუდანის ჯვარო, არ დაგიბერდეს ყმანია, შენ კარზე დაუვალებლად საკლავი მოგვიყვანია. დიდია გუდანის ჯვარი, ბევრიცა ჰყავის ყმანია. შენს კარზე შამოვკრებილვართ, ფიც-ვერცხლ ნაჭამი ძმანია. მუსიკა: ალუდა ქეთელაური / ,,მეხუთე სეზონი’’ ლექსი: გელა დაიაური მეც ხომ ვიძახოდი ღვთის კაფიას, მტერი მამულისა მიკაფია, სისხლი წყაროსავით მიხაპია, იმედი რომ ერქვა მუცოს. ….. “ღმერთო! ძე ღვთისაო და მარიამ, მტერი, მოყვარე მთავარია, ჩემთან არც ერთი არ არიან, ყველასთვის გავმხდარვარ უცხო“. …. ნეტა რა ხმაა და რა ზარია, რა გოდება და თავზარია, მუცოს ბეჭები გაბზარვია, ჟამისგან ძლეულა მუცო. …. გამოთიბე ჩემო ცელო, ქადას გამოგვიცხობენო. ქუჩნი ჩამამცდეს კრუტუნითაო, ცელის ნალევის დატუქსვილნიო’’ …..