Giovanni Pierluigi da Palestrina — Canticum Canticorum

1 Osculetur me osculo oris sui; quia meliora sunt ubera tua vino, fragrantia unguentis optimis. Oleum effusum nomen tuum; ideo adolescentulae dilexerunt te. 2 Trahe me post te: curremus in odorem unguentorum tuorum. Introduxit me rex in cellaria sua. Exsultabimus et laetabimur in te, memores uberum tuorum super vinum. Recti diligunt te. 3 Nigra sum sed formosa, filia Hierusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis. Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meae pugnaverunt contra me; posuerunt me custodem in vineis. 4 Vineam meam non custodivi. Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum. 5 Si ignoras te, o pulchra inter mulieres, egredere et abi post vestigia gregum tuorum, et pasce haedos tuos iuxta tabernacula pastorum. Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea.