Ինքը չի հիշում,որ ես իր ամուսինն եմ, բայց ես հո գիտեմ, որ իր ամուսինն եմ

Մտնում է դեղատուն, ձեռքը վնասված, ասում է՝ շուտ արեք էլի, ձեռքս կապեք, որովհետև ժամը տասներկուսին հիվանդանոց պետք է գնամ, կնոջս այցելության։ Ասում է՝ ի՞նչ է պատահել, հայրիկ, քո կնոջը, ասում է հիշողություն չունի, ոչ ոքի չի ճանաչում, դե, ասում է, քեզ համար ի՞նչ տարբերություն, մեկ է, քեզ չի հիշում, երբ էլ գնաս, կարևոր չէ, ինքն ինչ է զգում, կարևորը դու կգնաս։ Ասում է՝ ինքը չի հիշում, որ ես իր ամուսինն եմ, բայց ես հո գիտեմ, որ ես իր ամուսինն եմ։ Ինքը չի հիշում, ինքը չգիտի, բայց ես գիտեմ, որ ես իր ամուսինն եմ։ Եվ ամեն օր այդ նույն ժամին այս մարդը գնում էր իր կնոջը այցելության։ Տեսեք՝ ինչքա՜ն սեր ու հոգատարություն կա, որովհետև նույն վիճակում դու կարող ես հայտնվել, նույն այդ առողջական խնդիրը դու կարող ես ունենալ, և ո՞րտեղ մնաց այն կապող սերը, որ մեզ լիարժեք է դարձնում։ Ուրեմն Աստծո խնդրանքը, Աստծո օրհնությունը մարդուն մեկն է, որ երբևէ միայն լավ օրերի համար իրար կողքին չլինենք, սա նաև Աստծուն է վերաբերում, մենք նաև Աստծո հանդեպ ենք այդպես։ #եկեղեցի #հայաստան #հոգեւոր #սեր #երեւան #աղոթք #հավատք #armenia #shorts #yerevan #hogevor #god #religion
Back to Top